هشدار به رئیسان «جمهور و مجلس» درباره عبور مردم از خط فلاکت

اقتصاد وطن: در حالیکه در آستانه عبور از ماه های پایانی شروع به کار دولت رئیسی در اولین سال هستیم، اما بر خلاف انتظارها و شعارهای داده شده در انتخابات دوره سیزدهم، نه تنها وضعیت اقتصادی مردم بهبود نیافته، بلکه مشاهدات میدانی تنها در پایتخت نشان دهنده وضعیت فلاکت بار اقتصادی مردم، رشد تورم و قیمتها در سایه استیصال مسئولان هستیم.
 هشدار به رئیسان «جمهور و مجلس» درباره عبور مردم از خط فلاکت
به گزارش پایگاه خبری اقتصاد وطن:  به نقل از پارسینه - علی علیزاده| با آغاز به کار دولت سیزدهم، هم تراز شدن سیاستهای دولت و مجلس و یکدست شدن ذائقه حاکمیتی این امید  در دل مردم زنده شد که شرایط و وضعیت اقتصادی نه به شکل معجزه آسا اما در گذر زمان به وضعیت پایدار تری خواهد رسید. البته طبق سنت قدیمی هر دولت تازه کاری، پس از به قدرت رسیدن تازه با ابعاد مسائل و مشکلاتی که شاید حتی تخمین آن را هم نزده بودند مواجه و برای فرار از ادعاها و شعارها، مصیبتها را وام از دولتهای قبلی قلمداد و از مردم فرصت می خواهد تا در طول زمان برای کاهش آلام ملت قدمهای موثری بر دارند.
اگر مباحث مطروحه در این چند جمله به عنوان هم پیاله شدن با دشمن برای کاشتن بذر نا امیدی در دلت مردم قلمداد نشود، باید گفت آن چیزی که عموم مردم در طول حداقل ۲۵۰ روز گذشته از شروع به کار دولت ابراهیم رئیسی مشاهده می‌کنند چیزی جز وخامت اوضاع اقتصادی نیست.

رئیس جمهور که در مبارزات انتخاباتی وعده های امید بخشی برای حل بحرانهای موجود و عبور از موانع متعدد برای توسعه یافتگی می داد، پس از کسب کرسی ریاست دولت با استفاده هوشمندانه از سایر کاندیداهای ریاست جمهوری که هر یک به انحاء مختلف ادعای حل مشکلات مردم را سر می دادند، تلاشش را برای کسب رضایت مردم آغاز و با استارت سفرهای استانی سعی کرد از نزدیک با مردم، کشاورزان، صنعتگران و ... ارتباط نزدیک بر قرار کند.

البته رئیسی در دفاع از عملکرد خود و تیم همراهش سخنانی مطرح کرد که برخی بدون راستی آزمایی قابل مشاهده و برخی اصلاً نیازی به تجسم و احساس ندارد چون در حقیقت اتفاق معنا داری در وضعیت بهبود معیشت و شرایط اقتصادی مردم رخ نداده است.

دیگران چه می خوانند:

بدون اطاله کلام و جراحی و عارضه یابی پیکر دولت سیزدهم که نه تخصص خود می دانیم و نه قصد ورود بیش از این به کارنامه مسئولان محترم داریم، همین بس که طغیان قیمتها، شرایط ناپایدار تورم و .... به قدری سختی ها را بر مردم افزایش داده که اگر کارهای خوبی هم انجام شده، برای ملت و یا دست کم عموم مردم قابل لمس نیست.

از سوی دیگر عملکرد وکلای ملت برای بهبود شرایط معیشت مردم هم اصلاً واضح و روشن نیست. معلوم نیست دقیقاً خروجی مجلس انقلابی برای ملت مومن و صبور ایران زمین در حال حاضر چیست؟

فقط کافیست سری به شهرهای کوچک و بزرگ کشور بزنید و از نزدیک با مردم درباره شرایط مختلف اقتصادی، ورزشی، بهداشتی، فرهنگی و... پرسش کنید. از نحوه عملکرد و کارنامه  نمایندگانشان در مجلس که قرار بود از طرف آنها برای احقاق حقوق مردم شهر و دیارشان سینه ستبر کنند، سئوال کنید.

پس کجاست آن کمپین ها، نشستها و دور همی های نمایندگان برای کسب رأی؟ کجا هستند کسانی که از نام رهبر و شهدا وام گرفتند وبر کرسی قدرت نشستند؟ کجا هستند کسانی که سفره های رنگی برای رعایا انداختند و از آنها رأی گدایی کردند؟

مسئولان و سیاستمداران و صاحبان قدرت نتیجه و ثمره توازن سیاستها، اندیشه ها، هم ترازی جناحی بین قوای مقننه و مجریه را برای تفهیم مردم تشریح کنند و شاید که عادلانه تر درباره بی خوابی ها و سختی کشیدن آنها قضاوت کنیم.

اصلاً گور پدر دولتهای قبلی تا رسانه های معاند و لجن پراکن که به مردم و نظام خیانت کردند، اما این حجم دشواری و ریاضت واقعاً  شایسته مردم ایران است؟

کجا هستند کسانی که ادعا می کردند ارزش پول ملی را به قبل باز می گردانند؟ شما که الان در قدرت و صاحب اختیار هستید! پس چرا مردم چیزی قابل توجه احساس نمی کنند؟

آقای رئیسی و قالیباف و سایر همکاران ذیربط و ذیصلاح مرتبط:

اطلاعات درست و دقیقی درباره فروپاشی خانواده ها، فرزندان طلاق علت و عوارض آن در دست دارید؟ می دانید وضعیت بهداشت روان در میان توده مردم در چه شرایطی است؟

از کارنامه بیمه ها اطلاع دارید؟ می دانید میزان نارضایتی مردم از عملکرد بیمه ها به چه میزان معنا داری رشد کرده است؟

از بیش فعالی هیولای درمان نشده ای بنام «قیمت» مواد غذایی و کالاهای اساسی خبر دارید؟

از کم فروشی اپراتورهای تلفن همراه اطلاعی دارید و می دانید چگونه تعرفه های خود را وضع و از مردم کسب درآمد می کنند؟

آیا شرایط بحرانی کیفیت بد و بهای لجام گسیخته اینترنت در کشور را لمس کرده اید؟

چهره سرکرده های مافیا و پدرخوانده های خون آشام صنعت خودرو را دیده اید؟ از شرایط نا متعادل و خفت بار خودروسازان و تأمین کنندگان قطعه تا بازار سیاه ماشین به شما اطلاعاتی داده اند؟

با اجاره نشینها و مردمی که توان اجاره خانه ندارند ملاقات کرده اید؟ 

از حال و روز زمین و آپارتمان خواران  اطلاعی در دست دارید؟

با همکاران فرهنگی و مخصوصاً آموزش و پرورش در تماسید و آمار دقیقی از وضعیت افسردگی کودکان و نوجوانان و یا خدای ناکرده میزان خود کشی ها در سنین مختلف به شما اطلاعات دقیقی ارائه داده اند؟

از وضعیت بیمارستانها، تأمین دارو، بهداشت و درمان و حال و روز تأمین اجتماعی و نحوه تکریم ارباب رجوع سئوالی می پرسید؟

از انجام عادلانه انتصابات و برقراری شعار شایسته سالاری پرس و جو کرده اید؟

احیاناً اگر در سازمانها، شهرداری ها و سایر ارگانها فسادهایی رخ می دهد، قدرت چکشی برای پاک کردن لک چرک این جرمهای تهوع آور به خرج داده اید؟

وقت کافی برای بررسی وضعیت بحرانی محیط زیست و عبور از خشکسالی و تبعات ویرانگر آن و فرسایش خاک می گذارید؟

علی ایحال به عنوان یک شهروند که دیدن وضعیت سخت مردم و اطرافیانم خواب را از چشمانم دزدیده نه در جایگاه فردی که قصد دارد سیاه نمایی کند و کارهای مطلوب شماها را که انصافاً وظیفه شرعی و عرفی شما هم همین است، نادیده بگیرم این جملات هشدار آمیز را از تریبون رسانه بیان کردم و نیک می دانم خود شما آقایان بیشتر و عمیق تر از من بر وضعیت مردم و ناهنجاریها و شرایط فلاکت بار اقتصادی، فرهنگی اجتماعی تا بهداشت و درمان و... اشراف دارید، اگر برای حل مشکلات با موانعی برخورد کرده اید با مردم صادقانه مطرح کنید.

دست کم شهامت خود را بیشتر از روسای دولتهای گذشته از جمله نهم تا یازدهم نشان دهید و حرفی که باید بزنید الان و رو در روی ملت بیان کنید شاید مردم هم به بهترین شکل کمک حال شما باشند، چون غیر از این در بهترین حالت بویی جز استیصالتان به مشام نمی رسد.

لیکن وظیفه دانستم دوباره تأکید کنم رسانه در برابر مردم مسئول است و تا جایی که دستانش باز باشد وظیفه می داند صدای ملت را به گوش اصحاب قدرت برساند.

*نوع نگاهی که حضرت علی (ع) به قدرت و مظاهر آن داشت، سبب شد هیچ گونه ملاحظه‌ای در اجرای حق و گرفتن حق مظلوم از ظالم نداشته باشد، بدین منظور، به محض به دست گرفتن قدرت آشکارا اعلام کرد که تمام امتیازات باطل و اموالی که به ناحق در دوره عثمان به افراد داده شده است را باز پس می‌گیرد، و عدالت را بر قرار می‌سازد؛ و البته با علم به این که اتخاذ چنین سیاستی او را با مشکلاتی مواجه می‌کند، دست به این اقدام زد.

سیاست علی (ع) صریح بود و نمی‌خواست کاری را که می‌خواهد بکند در دلش مخفی نگه دارد و بگوید فعلا حرف صریحی نزنم تا این مردم که امروز آمدند با ما بیعت کنند و خیال کنند که این نظم موجود همان طوری که هست حفظ می‌شود، ولی بعد که بر کار سوار شدیم برنامه‌هایی را که می‌خواهیم، اجرا کنیم.
 
*«پایگاه اطلاع رسانی حوزه»

هشدار به رئیسان «جمهور و مجلس» درباره عبور مردم از خط فلاکت

اخبار وبگردی:

آیا این خبر مفید بود؟