غارتگران قرون وسطی؛ چرا گنج‌های اوزبرگ ناپدید شدند؟+تصاویر

به گزارش پارسینه به نقل از themindcircle،کشتی اوزبرگ قدیمی‌ترین کشتی شناخته‌شده وایکینگ‌ها (قرن نهم میلادی) و همچنین سالم‌ترین کشتی‌ای است که تاکنون کشف شده است؛ دلیل آن پوشش خاک رس آبی و چمن بود که کشتی را حفظ کرد. این کشتی در سال 1903 توسط اسکار روم، زمانی که خانه همسایه‌اش را در مزرعه‌ای خارج از تونسبِرگ در استان وستفولد نروژ خرید، کشف شد. پس از یافتن بقایای کشتی، روم به اسلو رفت تا با پروفسور گوستافسون از موزه ملی دانشگاه باستان‌شناسی تماس بگیرد.

پس از بررسی، گوستافسون تأیید کرد که این مکان یک محل تدفین کشتی از عصر وایکینگ‌هاست. سپس زمین را خرید و در تابستان 1904 حفاری‌ها را آغاز کرد. گوستافسون و تیمش تنها در سه ماه یکی از مهم‌ترین کشفیات تاریخ وایکینگ‌ها را آشکار کردند.

ساختار کشتی به دلیل وزن خاک و سنگ‌ها خرد شده بود. بازسازی کشتی تدفینی 21 سال طول کشید. 90٪ چوب‌های استفاده‌شده در بازسازی، اصلی بودند. امروزه کشتی اوزبرگ در موزه کشتی‌های وایکینگ در اسلو به نمایش گذاشته شده است. کشتی اوزبرگ به نمادی از تاریخ وایکینگ‌ها تبدیل شد.

تزئینات و آیین تدفین

تزئینات غنی با نقش‌های حیوانی و انسانی بر دماغه و انتهای کشتی، و همچنین سر مار پیچان حکاکی‌شده بر جلوی کشتی، مهارت وایکینگ‌ها را نشان می‌دهد. آیین دفن افراد در کشتی احتمالاً نمادی از جایگاه اجتماعی بوده است.

دو زن درون یک چادر چوبی مخصوص که با پارچه‌های بافته‌شده تزئین شده بود، در وسط کشتی یافت شدند. چوب‌های چادر با روش دندروکرونولوژی به سال 834 میلادی تاریخ‌گذاری شدند. طبق نتایج آزمایش کربن، زنان نیز در همان دوره درگذشته بودند.

اطلاعات علمی درباره زنان

یکی از زنان بین 70 تا 80 سالگی درگذشت.

دیگری حدود 50 تا 55 ساله بود.

رژیم غذایی آن‌ها عمدتاً شامل گوشت بود؛ غذایی لوکس در آن زمان، زیرا بیشتر وایکینگ‌ها ماهی می‌خوردند.

دندان‌های زن جوان سالم بود و نشان می‌داد که از خلال‌دندان فلزی استفاده می‌کرده؛ وسیله‌ای لوکس در قرن نهم.

علت مرگ زن جوان مشخص نشد.

زن مسن به دلیل سرطان درگذشت.

به دلیل کمبود DNA، رابطه خانوادگی آن‌ها ناشناخته باقی مانده است. با این حال، نظریه‌های مختلفی درباره هویتشان مطرح شده است. محبوب‌ترین نظریه‌ها: ملکه و دخترش یا یک اشراف‌زاده و برده‌اش. احتمال دوم بیشتر است، زیرا احمد بن فضلان، جهانگرد عرب، در قرن دهم نوشت که شاهد قربانی شدن برده همراه با اربابش در تدفین وایکینگ‌ها بوده است. بنابراین زن جوان می‌توانسته برده باشد.

اشیاء و حیوانات قربانی

استخوان‌های 15 اسب، 6 سگ و 2 گاو در کشتی یافت شد که احتمالاً حیوانات قربانی بودند تا در زندگی پس از مرگ به زنان خدمت کنند. این موضوع اطلاعات بیشتری درباره باورهای وایکینگ‌ها نسبت به مرگ ارائه می‌دهد.

علاوه بر این، اشیای متعددی در تدفین پراکنده بودند:

یک ارابه زیبا (تنها ارابه متعلق به عصر وایکینگ که تاکنون کشف شده است)

سه سورتمه تزئین‌شده

پارچه‌های لوکس

پنج سر حیوانی حکاکی‌شده

تخت‌ها و وسایل روزمره مانند ابزار کشاورزی و شانه‌ها

یک سطل تزئین‌شده با تصویر دو انسان در حالت نشسته لوتوس، «بودای اوزبرگ» نام‌گذاری شده است.

غارت در قرون وسطی

گوستافسون همچنین بیان کرد که این نخستین حفاری در این مکان نبوده است. به گفته او، تدفین در قرون وسطی توسط شکارچیان گنج از فلزات ارزشمند غارت شده بود.