استینگ و بولت؛ سلاح‌های تازه‌ای که جنگ پهپادی را وارد مرحله‌ای جدید کردند+عکس

به گزارش پارسینه به نقل از independent، زمین یخ‌زده زیر پایشان صدا می‌داد؛ اعضای یک تیم نخبهٔ شکارچی پهپاد اوکراینی خود را برای شبی طولانی آماده می‌کردند.

آنتن‌ها و حسگرها روی یک پایهٔ سبک نصب می‌شود. مانیتورها و کنترل‌ها از جعبه‌های سخت بیرون کشیده می‌شوند و یک سلاح انقلابی جدید برای استفاده آماده می‌گردد.  

«استینگ» (The Sting)، که شبیه یک فلاسک پرنده است، یکی از رهگیرهای بومی جدید اوکراین محسوب می‌شود.

فرماندهٔ این واحد می‌گوید این رهگیرها می‌توانند پهپادهای انتحاری روسیه را که اکنون سریع‌تر و در ارتفاع بالاتر پرواز می‌کنند، به‌طور مؤثر متوقف کنند.

او که طبق پروتکل ارتش اوکراین تنها با نام مستعار «لوی» شناخته می‌شود، می‌گوید:  

«هر هدفی که منهدم می‌کنیم، چیزی است که به خانه‌ها، خانواده‌ها و نیروگاه‌های ما برخورد نکرده است. دشمن نمی‌خوابد و ما هم نمی‌خوابیم.»

حملات شبانه به شهرها و زیرساخت‌های انرژی اوکراین، کی‌یف را مجبور کرده کتابچهٔ دفاع هوایی را از نو بنویسد و پهپادهای رهگیر ارزان‌قیمت با هزینه‌ای حدود هزار دلار توسعه دهد.

این رهگیرها در سال 2025 تنها طی چند ماه از مرحلهٔ نمونه‌سازی به تولید انبوه رسیدند و نشان‌دهندهٔ تازه‌ترین تغییر در ماهیت جنگ مدرن هستند.  

دفاع مؤثر در اوکراین به تولید انبوه، سازگاری سریع و ترکیب سامانه‌های کم‌هزینه با دفاع‌های موجود وابسته است، نه اتکا به چند سلاح گران‌قیمت و دیرجایگزین.

مدل‌هایی مانند «استینگ» که توسط استارتاپ داوطلب‌محور Wild Hornets ساخته شده، و مدل تازه‌وارد «بولت» (Bullet)، می‌توانند سرعت خود را افزایش دهند و سپس با برخورد مستقیم، پهپادهای دشمن را نابود کنند.  

این پهپادها توسط خلبانانی هدایت می‌شوند که پشت مانیتور می‌نشینند یا از عینک‌های دید اول‌شخص استفاده می‌کنند.

اقتصاد این جنگ بسیار مهم است. آندری لاورنوویچ، عضو شورای راهبردی استارتاپ در حال رشد General Cherry — سازندهٔ بولت — می‌گوید پهپادهایی که آن‌ها منهدم می‌کنند بین 10 هزار تا 300 هزار دلار قیمت دارند.

او می‌گوید: «ما داریم خسارت اقتصادی جدی وارد می‌کنیم.»

لاورنوویچ می‌گوید: «در برخی حوزه‌ها آن‌ها ( روسیه) یک قدم جلوترند. در برخی دیگر، ما راه‌حل نوآورانه‌ای می‌سازیم و آن‌ها از آن ضربه می‌خورند.»

فدریکو بورساری، تحلیلگر دفاعی در مرکز سیاست اروپایی (CEPA) در واشنگتن، می‌گوید رهگیرها افزوده‌ای ارزشمند به زرادخانهٔ ضدپهپادی اوکراین — و اروپا — هستند.  

او می‌گوید: «پهپادهای رهگیر ارزان‌قیمت آن‌قدر سریع و مهم شده‌اند که می‌توان آن‌ها را سنگ‌بنای سامانه‌های مدرن مقابله با پهپاد دانست. آن‌ها معادلهٔ هزینه و مقیاس دفاع هوایی را بازتعریف می‌کنند.»

با این حال، بورساری هشدار می‌دهد: «اشتباه است اگر آن‌ها را گلولهٔ نقره‌ای بدانیم.»  

موفقیت آن‌ها به حسگرها، فرماندهی و کنترل سریع و همچنین اپراتورهای ماهر بستگی دارد. این پهپادها بخشی از یک مجموعهٔ دفاعی هستند که از موشک‌های چندمیلیون‌دلاری آغاز می‌شود و به تورها و توپ‌های ضدهوایی ختم می‌شود.

برنامه‌ریزان دفاعی در اوکراین و ناتو انتظار دارند تولید انبوه پهپادها در هر دو طرف جنگ در سال 2026 ادامه یابد؛ موضوعی که به برنامه‌های اروپا برای ایجاد یک سامانهٔ دفاع هوایی لایه‌لایه موسوم به «دیوار پهپادی» فوریت بیشتری می‌بخشد.  

این شبکه که قرار است طی دو سال در مرزهای شرقی اروپا مستقر شود، برای شناسایی، ردیابی و رهگیری پهپادها طراحی شده و رهگیرهای سبک اوکراینی می‌توانند نقشی محوری در نابودی تهدیدها داشته باشند.

سازندگان پهپاد اوکراینی قرار است سال آینده همکاری تولیدی خود با شرکت‌های آمریکایی و اروپایی را گسترش دهند. ترکیب طراحی‌های آزموده‌شده در میدان نبرد و داده‌های ارزشمند با مقیاس و سرمایهٔ غرب، تولید را افزایش می‌دهد و اوکراین را در زنجیرهٔ تأمین کشورهای عضو ناتو ادغام می‌کند.

لاورنوویچ می‌گوید روند اجتناب‌ناپذیر دیگر، افزایش خودکارسازی است:  

«گروه‌های سیار ما نباید مجبور باشند به خط مقدم نزدیک شوند، جایی که خودشان هدف قرار می‌گیرند.»

او ادامه می‌دهد: «پهپادها باید به ربات‌های کاملاً خودمختار مجهز به هوش مصنوعی تبدیل شوند — هرچند ممکن است ترسناک به نظر برسد — تا به سربازان ما برای زنده ماندن کمک کنند.»